DéDé Grützmacher

Door haar man Willem Migchelbrink raakt Dédé Grützmacher verzeild in de kunstwereld. Tot 1994 heeft het stel een galerie aan huis. Een sterk koppel, hij de kunstschilder en kenner, zij het mensenmens met gevoel voor sfeer en inrichting. In augustus 2016 is Willem haar plotseling ontvallen. Sindsdien probeert Dédé de draad weer op te pakken.

Wijkraad
Als lid van de wijkraad is ze betrokken bij het behoud van het Robsonpand. Woningcorporatie Domijn heeft het industriële erfgoed opgeknapt. Het is opgedeeld in units, waar een bont gezelschap van kunstzinnige, vindingrijke, vrije mensen zijn ding doet. Jonge kunstenaars, een tolk, naaiatelier, architect. En Dédé Grützmacher. “Ik dacht bij mezelf: ‘laat ik eens kijken of ik hier een galerietje kan beginnen’.”

Passie proeven
Dédé wil ook beginnende kunstenaars – “leeftijd is onbelangrijk” – een podium bieden. “Maar ik moet wel iets hebben met hun werk, los van het feit of ik het zelf zou kopen. In mijn galerie is geen plaats voor hapsnapkunst. Wel voor gedreven kunstenaars die groei vertonen. Ik wil passie proeven! Er zijn enkele veelbelovende talenten die ik volg en wellicht uitnodig om hier te exposeren.” Plannen voor volgende exposities heeft ze genoeg, onder meer een ode aan haar Willem. “De kunst is om werken bijeen te zoeken die bij elkaar passen. Het is een kwestie van de juiste kleurencombinaties, van rangschikken, van een bepaalde setting. Ook bij het inrichten van de exposities wil ik graag anderen de kans geven.”

Tekst: Betty Morsinkhof, Kunst en Cultuur Twente